Steeds mooier
Onze wijnimporteur vraagt of wij een stuk of 250 chocoladetruffels kunnen maken. Hij wil ze gewoon betalen, maar staat binnenkort met zijn eigen producten op een beurs en wil onze bonbons graag promoten. Zomaar. Zonder daar iets voor terug te willen.
Steeds mooier
Je kunt je afvragen of dit bijzonder is. Ik vind van niet. Bijzonder lief, dat absoluut, want hij hoeft dit niet te doen. Maar persoonlijk vind ik het niet meer dan normaal om elkaar als kleine zelfstandigen te steunen. Te helpen waar je kunt.
Zelf doen wij dit ook, door op ons banket enkel fruit van de plaatselijke groenteboer te gebruiken, in het weekend plakken worst van de slager uit te delen, nauw samen te werken met de slijterij, de eerder genoemde wijnimporteur en zelfs met de bakker in het dorp naast de onze.
Hij maakte tot afgelopen jaar altijd onze chocoladeletters omdat we daarvoor zelf geen chocolademachines bezaten. En blijkt hij per ongeluk een bepaalde grondstof te kort in huis te hebben dan belt hij en is hij meteen welkom om een nieuwe zak bij ons op te halen, zodat hij door kan met zijn werkzaamheden.
Natuurlijk hebben ook wij onze ludieke acties en doen we er als klein bedrijf alles aan om het onderste uit de kan te halen en zoveel mogelijk klanten naar onze winkel te krijgen. Maar nooit door op een nare manier over onze concullega’s te praten, of door ze bewust een mes in de rug te steken. Komen klanten van hun bakkerij ineens naar de onze, dan is dat omdat ze niet tevreden zijn over de kwaliteit die ze daar krijgen, of omdat ze onze manier van klantenbinding waarderen. Andersom kan natuurlijk ook.
Oorlogen. Zinloos geweld. Mensen die zo jaloers zijn dat ze een ander het geluk op geen enkele manier lijken te gunnen – ellende is er nu eenmaal altijd en overal. Maar je bent nog altijd verantwoordelijk voor je eigen gedrag. Geef voornamelijk liefde, want wat je zaait, zul je oogsten. En dat zorgt er weer voor dat de wereld uiteindelijk steeds mooier wordt. Of in ieder geval altijd uit meer liefde dan haat zal bestaan.